Məhəmməd Füzuli -Kargər düşməz xədəngi-tə’neyi-düşmən mana

Məhəmməd Füzuli -Kargər düşməz xədəngi-tə’neyi-düşmən mana

Kargər düşməz xədəngi-tə’neyi-düşmən mana,
Kəsrəti-peykanın etmişdir dəmirdən tən mana.

Eymənəm səngi-məlamətdən kim, alıb çevrəmi,
Oldu zənciri-cünun bir qəl’əyi-ahən mana.

Ondanam rüsva ki, seylabi-sirişkim çak edər,
Zəxmi-tiğin qanı geydirdikcə pirahən mana.

Dəmbədəm şəm’i-cəmalından münəvvər olmasa,
Ey gözüm nuri, gərəkməz dideyi-rövşən mana.

Hiç məskəndə qərarım yoxdurur ol zövqdən
Kim, qaçan xaki-səri-kuyin ola məskən mana.

Başda bir sərvi-sənubər vəslinin sevdası var,
Sud qılmaz bağiban, nəzzareyi-gülşən mana.

Ey Füzuli: odlara yansın büsati-səltənət!
Yeydir ondan, Həq bilir, bir guşeyi-gülxən mana.