Molla Cümə - Dünyadı

Molla Cümə - Dünyadı

Ta ki, mənə mədb eyləmə dünyam,
Ha bu dünya bir bekara dünyadı.
Hələ Adəm peyğəmbərdən qabağa 
Bir üzü ağ, biri qara dünyadı.

Dünyaya düşənlər qismətin yeyər, 
Kamillər agahdı, cahillər uyar,
Sehrkardı, işin bilənlər duyar,
Vəfasızdır, təm məkkara dünyadı.

Altun səfalıdı, mədən səfasız,
Təbib şəfalıdı, xəstə şəfasız,
İnsan vəfalıdır, dünya vəfasız,
Əlbət, yaxşı bixəbərə dünyadı.

Dəryalar bulanmaz daş düşməyinnən, 
Qəwaslar qərq olmaz su daşmağınnan, 
Ariflər anlayar damşmağınnan,
Əlarifə yek işarə dünyadı.

Ağır suya girmə, keçə bilməzsən,
Yıxar səni, çıxıb qaça bihnəzsən,
Qırar qanadlann, uça bilməzsen, 
Şahin-şonqar dönən sara dünyadı.

Ovçu-maral sözün qırağa qoyaq,
Bir məndən, bin səndən, gəl, indi deyək. 
Əyri otunıban doğru söyləyək,
Söhbət qatan zəhrimara dünyadı.

Heç oxşarmı günə lampa işığı,
Qann doymaz yalamaqla qaşığı,
Molla Cümə, sənin kimi aşığı 
Kəmənd ilə çəkən dara dünyadı.