Seyid Əzim Şirvani - Hekayət (Omiros adlı bir həkimi-zaman)

Seyid Əzim Şirvani - Hekayət (Omiros adlı bir həkimi-zaman)

Omiros adlı bir həkimi-zaman 
Ərzi-Yunanda olmuş idi əyan. 
O həkimü ədibü şair idi, 
Şer fənnində xeyli mahir idi. 
Bir nəfər mərd söylədi anə - 
Key hünərvər, həkimi-fərzanə. 
Deyiləm gərçi mədhə mən layiq, 
Həcvüvə lakin olmuşam şaiq. 
Bir neçə beyt həcv qıl məzkur, 
Ta olum cümlə aləmdə məşhur. 
Etmədi ol sözü həkim qəbul. 
O təmənnadə şəxs oldu məlul. 
Dedi bəs, ey ədibi-mülki-cahan, 
Deyərəm xəlqə kim, həkimi-zaman 
Bim edir məndən ol bədikəlam. 
Eyləməz həcvə xövfdən iqdam. 
Gör lətifə həkimi-fərzanə 
Nə cavab eylədi həkimanə: 
Dedi ki, bəs desən ki, şiri-jəyan 
Qorxudan vurmadı itə dəndan, 
Hiç kəs səndən eyləməz bavər, 
Şir fəzlin bilirlər əhli-hünər. 
Dedi ol şəxs: - Eyyühəl-fazil, 
Oldu səd şükr, mətləbim hasil. 
Sağ ol, ey filosofi-danişvər, 
Mənə bu həcv xud kifayət edər.