Yunus Əmrə - Bu dünyanun məsəli bir ulu şərə bənzər

Yunus Əmrə - Bu dünyanun məsəli bir ulu şərə bənzər

Bu dünyanun məsəli bir ulu şərə bənzər,
Vəli bizüm ömrümüz bir tezbazara bənzər.

Hər kim bu şərə gəldi, bir ləhzə qərar qıldı, 
Gerü dönüb getməgi gəlməz səfərə bənzər.

Bu şerün ewəl dadı şəhdü şəkərdən şirin, 
Axır acısını gör, şol zəhrimara bənzər.

Əvvəl könül almağı xublara nisbət edər,
Axır yüz döndərmegi əcuz mekkara bənzər.

Bu şerün xəyallan, dürlü-dürlü hallan, 
Aldamış ğafılləri, cadu əyyara bənzər.

Bu şərdə xəyallanın həddi vü şüman yoq,
Bu xəyalə aldanan otlar davara bənzər.

Bu şərin sultanı var, cümləyə ehsanı var, 
Sultan ilə bilişən yoğ ikən vara bənzər.

Kəndü miqdann bilən bildi kəndii halini,
Veli dəxi eşq ilə əwel bahara bənzər.

Biçarə Yunusı gör, dərd ile heyran olmış, 
Anun hər bir nəfəsi şəhdü şəkərə bənzər.