Yunus Əmrə - Canum ərənlər yolı incədən incəyimiş

Yunus Əmrə - Canum ərənlər yolı incədən incəyimiş

Canum ərənlər yolı incədən incəyimiş,
Süleymana yol kəsən şol bir qarmcayİmiş,

Könlüm aydur varaym sana gerü gələyin,
Könlüm uyduğı bana dostı bulıncayımış.

Götürmədi kimsənə kimsənənün gücini,
Güc götürürin deyən eli İrincəyimiş,

Aşiqün gözi yaşı dünü gün turmaz aqar,
Aşiq qan ağladuğı mə’şuq soruncaytmış.

Aydurlar idi bana aşiq avare olur,
Gəldi başuma, gördüm ol söz yerincəyimiş.

Dört kitabun mə’nisin oqudım hasil etdüm,
Eşqə gəlincək gördüm bir uzun hecəyimiş.

Bən dərvişəm deyənlər həramı yeməyənlər 
Həramun yenmədügi elə gİrincəyimiş.

Aydurlar ftilan öldi, mülkilə mah qaldı,
01 malun irkildügi issİ ölünceyımiş.

İki kişi söyləşür Yunusı görsəm deyü,
Biri aydur, ben gördüm - bir aşiq qocayımış.