Dərc edildi: Baxış sayı: 545
Yunus Əmrə - Ey könlümün eglencesi, ayıt bana neyləyəyin
Ey könlümün eglencesi, ayıt bana neyləyəyin?
Eşqündən oldum avare, derdüm kimə söyləyəyin?
Mülki-fənadan keçəyin, ol dost elinə uçayın,
Talayın eşq ümmanına, dənizlərin boytayaym.
Eşqün od urdı canuma, gelsün aşiqlər yanuma,
Çəkəyin eşqün xanım, aşiqləri toylayayın.
Girdüm eşqünün bağına, baqdum soluma-sağuma,
Dürlü çiçəklər dərübən güllərini yiyləyəyin.
Aşiq olayın ol gülə, düşsün aləmə ğülğülə,
Həzar dəstan olubam dost bağını yaylayayın.
Yırtam yaqamı elü şər, dün - güni qılam ahu zar,
Aqıdayın göz yaşını, zanlıqlar eyləyəyin.
Yunus aydur, ərənlərim dirligini dirilmədün,
Gücüm yetdügincə ban soylanm soylayaym.
Şərhlər
Şərhləri göstər Şərhləri gizlət