Yunus Əmrə - Ey yarenlər, aydun bana, bən necəsi dolanayım

Yunus Əmrə - Ey yarenlər, aydun bana, bən necəsi dolanayım

Ey yarenlər, aydun bana, bən necəsi dolanayım?! 
Ne dürlü tədbir edəyüm, ya necə sağınc sanayım?!

Canumda ol büt bitübdür, könülünü ol dutubdur, 
Hey bəni ol avutubdur, ayruq nəyə bağlanayım?!

öylə edübdür ol bəni, seçeməzem dündən güni,
Alsun təni, utsun canı, qo’n ben ana almayım.

Ben göhəriyem, qanum ol, ben bir qulam sultanum ol, 
Əqlümü canum, könlüm ol, andan neçün usanayım?!

Ansuzlığum bana haram, andandurur nəqdüm təmam, 
Buncılaym lütfü kərəm qanda bulub dinləyəyim?!

Oldur bana Yunus deyən, oldur bənüm bağrum dələn, 
Oldur bəni bənsüz qoyan, həm bən olam, bu bən nəyəm?!