Yunus Əmrə - Eylə sanman siz bəni kəndözümden gəlmişəm

Yunus Əmrə - Eylə sanman siz bəni kəndözümden gəlmişəm

Eylə sanman siz bəni kəndözümden gəlmişəm,
Ya kəndü əlüm ile bu qəfəsə girmişəm.

Uşadam bu qəfəsi, oda yaqam həvəsi,
Zəif qılam bu nəfsi ta eslümə ulaşam.

Bilməzəm əstüm nədür, ata xud bəhanədür,
Zira ana qarnında qan ilə dirilmişəm.

Qan dəgül bənimi aşum, hirsü həva yoldaşum,
Həzrətə uçar quşum, məgər tənə girmişəm.

Gah mö’minəm taətdə, dəmbədəm münacatda,
Gah rindem xərabatda, bən bir əcəb qolmaşam.

Hikmət ilə baq bana, ta əyan olam sana,
Zira bən bu surətdə yüz bin dürlü gəlmişəm.

Yunus, bədən bəndində qalmayasm zindanda,
Bən qanda, zindan qanda, kimün malın almışam?!